آمـد مــحــرّم عــلــی و مـاه فــاطــمــه            آتـش گـرفـتـه جـان تـو از آه فــاطـمـه

با ذوالفقارِ خـون جگر خورده در نیام            باز آی خـون فاطمه خـونـخـواه فاطمه

باز آی تا تو روضه بـخـوانی برایـمان            با هـای هـایِ گـریـۀ جـانـکـاه فـاطـمـه

بی شک سه ماه خوانده تو را با دو چشم تر            بالای قـبـر محسن شش مـاهه، فـاطمه

آه از میان آن در و دیــوار شد شروع            بـعـد از نـبـی سـلـوک الی الله فـاطـمـه

پشت در و کـنـار بقـیـع و به روی نی            مـعـنـا شـده ست سـرِّ فـدیـنـاه فـاطـمـه

محشر، به پاست روضۀ ارباب بی کفن            پیراهـنی ست کهـنه به هـمـراه فـاطمه

دارد به روی دست، دو دست قلم شده

دستی که در مـقـام شـفـاعت عـلم شده